Մայիսի վերջին օրերին Հայաստանյայց Ավետարանական եկեղեցու (ՀԱԵ) հովիվները հանդիպեցին «Վերնատան» հերթական ձևաչափով՝ այս անգամ Աբովյանում, ՀԱԵ տարածքում։ Հանդիպման ընթացքում, աղոթքի, միասնական փառաբանության և սուրբգրային խորհրդածության մթնոլորտում, մասնակիցներն արժեքավոր դասախոսություն լսեցին: Խոսնակն ԱՄՆ-ի Ֆրեզնո Փասիվիկ (Fresno Pacific University) համալսարանում հոգեբանության դոկտոր, լիցենզավորված կլինիկական հոգեբան և Ավետարանական Երիցական եկեղեցու ծառայող դոկ. Ջեյ Փոփն էր։
Բանախոսը, ամփոփելով իր գործնական փորձառությունը թե՛ հոգեբանության, թե՛ հոգևոր ծառայության ոլորտում, անդրադարձավ հետևյալ առանցքային հարցերին․
- Հավատարմությունը՝ որպես իրական հաջողություն։ Ղուկասի Ավետարանի տաղանդների առակի օրինակով Ջեյ Փոփը շեշտեց, որ Աստծո արքայությունում հաջողության իսկական չափանիշը հավատարմությունն է, այլ ոչ նյութական կամ տեսանելի արդյունքները։
- Զգացմունքային ազնվություն և փոխսատարում։ Քրիստոսի մշտական ներկայությունն իր հետևորդներին թույլ է տալիս անկեղծորեն վերապրել իրենց հույզերը՝ առանց վախենալու խոցելիությունից։ Հովիվները կոչված են կրել միմյանց բեռները՝ փոխադարձ հարգանքով և սիրով։
- Հովվական ծառայության մարտահրավերները։ Ծառայության ընթացքը հաճախ ուղեկցվում է միայնության, հոգնածության և արդյունքների ուշ տեսանելիության խնդիրներով։ Այդ պատճառով հովիվների հոգևոր, հոգեկան և ֆիզիկական առողջության պահպանումը պետք է դիտարկել որպես հոգևոր տնտեսության հարց՝ ոչ թե երկրորդական առաջնահերթություն։
Խոսնակն իր դասախոսությունն ավարտեց հետևյալ գաղափարով. «Երբ մենք մեռնում ենք մեր անձի համար, մեզ տրվում է երկնքի արքայության ժառանգություն՝ Աստծո սիրո շնորհիվ։ Թեև մենք ոչինչ ենք, Աստված մեզ իր զավակներն է կոչում, և այդ իսկ պատճառով, մենք ապրում ենք որպես ժառանգներ. աշխատում, ծառայում և Աստծուն փառք ենք բերում նաև ինքներս մեզ խնամելով ու սիրելով, քանի որ Աստված սիրում է մեզ։»։
